Και εδώ Είμαι!

Την περασμένη βδομάδα πήγα να αγοράσω πατάτες από τη λαϊκή. Και στο βάθος της σακούλας, βρήκαμε αυτό...

Ο συγκεκριμένος βιο-παραγωγός (και αγαπημένος φίλος πλέον) είναι ένας άνθρωπος με βαθιά αγάπη και σεβασμό για τη φύση. Τα τελευταία 6-τόσα χρόνια προχώρησε πέρα από τη βιολογική γεωργία στη βιοδυναμική και ομοιοδυναμική καλλιέργεια - τρόποι που κατεξοχήν προσεγγίζουν τη φύση αναγνωρίζοντας και τιμώντας την αόρατη πραγματικότητα πίσω από τις μορφές και τα φαινόμενα. Οχι σαν κάτι "εξωτικό", "παράδοξο" ή "εξεζητημένο", ούτε σαν κάτι μοδάτο "νιού έητζ". Ο αόρατος κόσμος, τα πνεύματα της φύσης που τα λένε κάποιοι, υπάρχει και δρα κι ας μην έχουμε τη δυνατότητα να τον δούμε με την περιορισμένη μας όραση. Τα αποτελέσματά του γίνονται ορατά πάνω  στην ύλη - όπως ακριβώς ο άνεμος: δεν τον βλέπουμε, βλέπουμε όμως την κίνηση των δέντρων, νιώθουμε στα μάγουλά μας το φύσημα. Ποιός μας φυσάει; τον βλέπουμε;

Ετσι δεν βλέπουμε και το πνεύμα της ντομάτας ν' ασφυκτιά και να την εγκαταλείπει όταν την πιάνουν χέρια άγαρμπα, που δέρνουν, και ξεριζώνουν χωρίς περίσκεψη, και την ψεκάζουν με δηλητήρια για να μεγαλώσει γρήγορα και να 'χει εμφάνιση ελκυστική στους καταναλωτές... Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει πειραματικά οτι τα φυτά έχουν συναισθήματα όπως κι εμείς. Δεν τα βλέπουμε τα συναισθήματα, τα νιώθουμε. Βλέπουμε τ' αποτελέσματά  τους: έργα τέχνης, τραγούδια, κραυγές φόβου, αγκαλιές, άρθρα στον τύπο γεμάτα μίσος ή οργή. Πώς θα μπορούσαμε  να αντιληφθούμε τα συναισθήματα ενός φυτού άραγε;

Εχω πολλάκις αναφερθεί σε τούτο δω το ιστολόγιο για τους τρόπους που μας μιλά η Φύση, άλλοτε στη δική  Της γλώσσα, άλλοτε στη δική μας... ιδού τι είπε στον σύντροφό μου:

Είμαι παντού. Πίσω από τα δέντρα, από τα πυκνά φυλλώματα, μέσα στους καρπούς τους, μέσα στους σπόρους, στις ρίζες των κλημάτων σας. Στρώνω υμέναιο ανάμεσα στην αγριοτριανταφυλλιά και στην αγριοαχλαδιά.

Είμαι η συμπυκνωμένη δύναμη της αναγέννησης της ζωής.

Περιμένω το πρωί τον ερχομό σας και χαιρετώ με συγκίνηση την ανοιχτή καρδιά σας. Διακριτικά σας συντροφεύω. Δροσίζω το κουρασμένο πρόσωπό σας, σκουπίζω τον ιδρώτα σας, στηρίζω την ελπίδα σας.

Πατέρας και Μάνα μαζί είμαι η φροντίδα για την υγεία σας, για την τροφή σας.

Και είμαι πάντα εδώ. Το όνομά μου είναι Αγάπη, το πρόσωπό μου είναι αγάπη και αρμονία και πίστη μαζί.

Η επιστήμη σας αυξάνει την ποσότητα και το κέρδος. Χάσατε την ποιότητα. Εκεί δε θα με βρείτε. Εκεί δεν είμαι εγώ.

Σκοτώνετε τα άλλα μου παιδιά για την ποσότητα. Εκεί στην καταστροφή και στο θάνατο δεν είμαι εγώ.

Εγώ είμαι η Αγάπη μέσα σας. Πόσοι αυτό το κομμάτι το κλειδώσατε ή το πετάξατε στο δρόμο.

Εσείς αγωνιάτε για την ποσότητα. Εγώ είμαι η ποιότητα.

Εγώ φροντίζω για την υγεία σας, εσείς για την καλοπέρασή σας. Δεν συναντιόμαστε.

Είμαι εκεί που φυλάγετε τους δικούς μου σπόρους, που σας είχα εμπιστευτεί από την Αρχή. Εκεί που τους ζεσταίνετε στην παλάμη της καρδιάς σας, πριν τους εμπιστευτείτε στη Γη.

Εκεί που φυτεύετε με λίπασμα απ’ την ψυχή σας, εκεί που ποτίζετε με σεβασμό στη Ζωή, εκεί είμαι και εγώ!

Τότε, στην κάθε μας επικοινωνία σας στέλνω το Λόγο μου. Τον αισθάνεστε.

Αλλά στη βουή της καθημερινότητας τον λησμονείτε και ξεμακραίνετε πάλι. Όσο και αν η Καρδιά μου σας συντροφεύει σε κάθε βήμα σας.

Γι’ αυτό σας στέλνω και τώρα το μήνυμα της παρουσίας μου: Είμαι η Αγάπη και είμαι εδώ!

Το τυπώνω σε πίνακα της Φύσης και σας το στέλνω. Για να το διαβάσετε με τα υλικά σας μάτια, για να το χαϊδέψετε με τα υλικά σας χέρια.

Θα νοιώσω αυτό το χάδι σας, να ζεσταίνει τη δική μου καρδιά. Γιατί θα ξέρω, πως τα παιδιά μου με αναγνώρισαν.

Σας ευγνωμονώ, παιδιά μου, που κρατάτε ζωντανή την καρδιά σας.