Εκτός από τη γενική "επισκόπηση" της κατασκήνωσης, θέλω να μοιραστώ μερικές εικόνες/στιγμές που με άγγιξαν ιδιαίτερα.
Ενα από τα τσοπανόσκυλα της περιοχής κοιμόταν το πρωί στις στάχτες της βραδινής μας φωτιάς για ζέστη...
...Κάνοντας βόλτες μέσα στην κατασκήνωση είδα αυτή την εικόνα. Αποφάσισα να ακολουθήσω το δρόμο που μου έδειχνε η φτέρη. Με πήγε σ' ένα μονοπάτι ολότελα αλλιώτικο - άλλα δέντρα, άλλο χώμα, βράχια, και θέα προς τη θάλασσα. Αλλη δόνηση. Στο σημείο εκείνο δεν ακούγονταν οι φωνές της κατασκήνωσης, μόνο ο αέρας.
...Στο δρόμο προς την πηγή, σε μια μικρή χωμάτινη εσοχή καλά προστατευμένη, μια μαμά-σκύλα θήλαζε τα 4 κουτάβια της. Η μαμά αυτή έγινε επίτιμο μέλος της κατασκήνωσης, μια που ερχόταν καθημερινά και έτρωγε από τα αποφάγια της κουζίνας.
Μέσα στο δάσος εντόπισα μια υπέροχη μπελαντόνα (atropa belladonna). Δεν είχα ξαναδεί τόσο μεγάλη (λίγο παραπάνω από ένα μέτρο ύψος!), και ξαναγύρισα με τη μηχανή να τη φωτογραφίσω.
"Σε σκοτεινές πλαγιές φορτωμένες με τα φύλλα της οξιάς" (που έλεγε κι ο ποιητής), ξάπλωσα στο στρώμα από ξερά πεσμένα φύλλα, και κοίταξα ψηλά...
Πλάι μου, ένα μανιταράκι με κοιτούσε παράξενα
Πίσω στην κατασκήνωση, κάποια παιδιά επικοινωνούσαν με τη γιαγιά-οξιά
Ενώ οι μεγάλοι έγραφαν και φωτογραφίζονταν με τα δικά τους συνθήματα σχετικά με την γεωργία και την τροφή, με σκοπό να πλαισιώσουν την Πορεία για Ποιοτική Τροφή που θα γίνει προς τις Βρυξέλλες σε λίγες μέρες (δείτε εδώ λεπτομέρειες)
Ζήτησαν να φωτογραφηθούν και παιδιά, των οποίων τα συνθήματα είναι πάντα εύστοχα
 |
| "Η τροφή είναι βάση ζωής και θέλω να καλλιεργείται με αγάπη!" |
Μένουν μέσα μου επίσης όλες εκείνες οι εγκάρδιες καλημέρες τα πρωινά, και τα παιδιά που έκαναν κούνια
Χαρά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου