Δεν ξέρω πώς είναι η ζωή σε άλλους πλανήτες, δεν έχω επισκεφθεί κανέναν. Τον δικό μας πλανήτη τον περπατώ μισό αιώνα τώρα, και νομίζω οτι σε κάθε βήμα νιώθω και μεγαλύτερη αγάπη για Αυτήν. Είναι θηλυκός ο πλανήτης μας, με όλα τα θαύματα, τις χάρες, τη φαντασία, την ομορφιά, τη δοτικότητα, την αισθαντικότητα, και τα καπρίτσια που συνηθίζουμε να συσχετίζουμε με τη θηλυκότητα. Ζούμε σ' έναν θηλυκό (μητρικό) πλανήτη με κυρίαρχη ιδεολογία (και συνεπακόλουθη πρακτική) την πατριαρχία.
Χιλιετίες τώρα η πατριαρχία έχει περάσει στο συλλογικό μας ασυνείδητο, και δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή ή και τον εαυτό μας αλλιώς. Η γη ορίζεται με όρους κτήσης, είναι εμπορικό αγαθό όπως και οι καρποί της, την κατακτούμε, την εκμεταλλευόμαστε (της αφαιρούμε τα εντός της μέταλλα, δηλαδή), την αναγκάζουμε να εργάζεται για μας χωρίς αμοιβή, την καλλωπίζουμε, την καλλιεργούμε, τη φροντίζουμε, τη δηλητηριάζουμε και την κακοποιούμε κατά το δοκούν, και δικαιώματα δεν της αναγνωρίζουμε (εννοείται). Εχουμε ενστερνιστεί (πατριαρχικούς) μύθους, δόγματα και δοξασίες που εξαίρουν τη θέση και τα δικαιώματά μας επάνω σε κάθε αλλότριο ζωντανό όν (συμπεριλαμβανομένης και της Γης), και πορευόμαστε αμέριμνοι, αλαζόνες, και ακάθεκτοι - προς την καταστροφή του ενδιατήματός μας και την εξαφάνιση του είδους μας.
Η Γη έχει τους δικούς της νόμους, και η πατριαρχία το ίδιο. Η Γη λέει "ζήσε και άσε να ζήσουν - χώρος υπάρχει για όλους!" και η πατριαρχία λέει "πρέπει να παλέψεις για το δικαίωμά σου στη ζωή και στην επιβίωση". Η Γη λέει "γενναιοδωρία και αφθονία σε όλα τα επίπεδα" και η πατριαρχία λέει "δεν υπάρχουν αρκετά για όλους - κάποιοι πρέπει να στερηθούν, κάποιοι να πεινάσουν". Η Γη λέει "συνεργασία", η πατριαρχία λέει "ανταγωνισμός". Η Γη λέει "ο χρόνος είναι αγάπη", η πατριαρχία λέει "ο χρόνος είναι χρήμα". Η Γη λέει "όλοι αξίζουμε φροντίδα και σεβασμό", η πατριαρχία λέει " υπάρχει ιεραρχία, αλίμονο αν αξίζουμε όλοι το ίδιο!". Η Γη λέει "ποικιλομορφία", η πατριαρχία λέει "ομοιομορφία". Η Γη λέει "η δύναμη βρίσκεται στην ευελιξία και στην ευαισθησία", η πατριαρχία λέει "η δύναμη βρίσκεται στη σκληρότητα και στην επιβολή". Η Γη λέει "νόμος είναι η ζωή", και η πατριαρχία λέει "νόμος είναι το δίκαιο του ισχυροτέρου". Η Γη λέει "όλοι μαζί", η πατριαρχία λέει "ο καθένας μόνος του (και οι άντρες πάνω από όλα)". H Γη γέννησε όλα τα όντα που εξασφαλίζουν την υλική μας επιβίωση. Η πατριαρχία γέννησε τον καπιταλισμό, την καταπίεση, και τη δουλεία.
Η Γη, όμως, είναι το ενδιαίτημα και το σχολείο μας. Είμαστε φτιαγμένοι από τα στοιχεία της, είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε και να ευημερούμε με τους δικούς της νόμους. Είμαστε φτιαγμένοι για να είμαστε ευτυχείς! Ακολουθώντας συνειδητά ή ασυνείδητα τους νόμους της πατριαρχίας (και διαστρεβλώνοντας, παραποιώντας ή απλά καταπατώντας του νόμους της Γης), πεινάμε, διψάμε, στενοχωριόμαστε (ζούμε σε στενό χώρο), βασανιζόμαστε, δημιουργούμε πόνο και πεθαίνουμε δυστυχείς.
Αυτή η ανάρτηση γράφεται στον απόηχο του "μένουμε Ευρώπη", με όλες τις έννοιες και τα συνεπακόλουθα αυτού (π.χ. μπορούμε να μεταναστεύσουμε στην Ασία; ή, πρέπει να ενστερνιστούμε τις αξίες του Ευρωπαϊκού κεφαλαίου; μπορούμε να είμαστε αυτοδύναμοι ή πρέπει να παραμείνουμε υποτελείς;) Τι σημαίνει για έναν άνθρωπο το να "μένει Ευρώπη" πέρα από την κατοικία εντός συγκεκριμένων (ανθρωπογενών) συνόρων; Τι αξίες πρέπει να υιοθετήσει, και τι να απορρίψει;
Αλλά και ευρύτερα: τι σημαίνει για έναν άνθρωπο το να μένει στη Γη; Τι συνεπάγεται; Τι αξίες πρέπει να απορρίψει και τι να υιοθετήσει εάν επιθυμεί (ως είδος) να παραμείνει στη Γη;
Πέρα από Ευρωπαίοι, εξάλλου, είμαστε Γήινοι. Αυτή η συνειδητοποίηση βάζει τα πράγματα σε μία αλλιώτικη προοπτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου