13 Μαρ 2010

Στον Υμηττό σεργιάνι

βγήκαν οι χελώνες, μετά τη σύντομη χειμερία τους νάρκη, για τροφή


Τις συναντώ κάθε που ανεβαίνω να περπατήσω, να κυκλοφορούν ήσυχα στα πετρώδη εδάφη. Αρχαίοι αθόρυβοι συνοδοιπόροι, minding their own business... Μου μιλούν για μια φιλοσοφία χρόνου και αυτάρκειας που στα αστικά περιβάλλοντα που κινούμαι είναι από γραφική έως ντεμοντέ, αλλά εμένα με γοητεύει.


Να έχεις όλο το χρόνο δικό σου, και να έχεις επάνω σου όλα όσα έχεις ανάγκη. Για μένα αυτό είναι η εικόνα της ελευθερίας...





1 σχόλιο:

  1. Πλάσματα άγρια και αγαθά...Όλο με ταξιδεύεις σήμερα(που διαβάζω τις αναρτήσεις σου)...
    Καλημέρα και πάλι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή