Πελίτι 2013 - μέρος β'

Η μεγάλη Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Σπόρων και Ποικιλιών είναι ένας θεσμός που φέτος γιόρτασε τα 13 του χρόνια. Eίναι η μεγαλύτερη ανταλλαγή σπόρων που γίνεται στην Ευρώπη και στον κόσμο, "από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά" χωρίς τη μεσολάβηση χρημάτων.

Από μέρες ετοιμάζονταν τα φακελάκια με τους σπόρους, αλλά το φακέλωμα εντάθηκε την Πέμπτη και την Παρασκευή πριν τη μεγάλη μέρα. Δεκάδες εθελοντές από όλο τον κόσμο είχαν συρρεύσει στη γη του Πελίτι, για να βοηθήσουν παίρνοντας σαν αντίδωρο τη χαρά και το μοίρασμα της αγάπης. Τις ημέρες αυτές στο Πελίτι χτυπά μια μεγάλη καρδιά, και όλοι εμείς γινόμαστε τα κύτταρά της.

Όταν οι πόρτες άνοιξαν στις 10 και μισή, ήδη περίμενε πλήθος απέξω. Με τέσσερα κουπόνια ο καθένας μπορούσε να πάρει 4 φακελάκια σπόρους ή μικρά φυτάκια. Ενας κύριος, βλέποντας τον κόσμο να περιμένει, με ρώτησε «μα, θα φτάσουν για όλους;» «Θα φτάσουν και θα περισσέψουν» του είπα, και τον διαβεβαίωσα ότι  συσκευάσαμε μέχρι και τριάντα χιλιάδες φακελάκια. «Και είναι πράγματι παραδοσιακοί σπόροι; Μην είναι τίποτα άχρηστα  υβρίδια;» «Τα υβρίδια πωλούνται, είναι των εταιρειών», του είπα, «τούτοι εδώ οι σπόροι δίνονται δωρεάν από καλλιεργητές σε καλλιεργητές». Με στενοχώρησε η καχυποψία του προς στιγμήν, αλλά τη θεώρησα σημάδι των καιρών: σε καιρούς όπου το ψέμα κυριαρχεί στη δημόσια ζωή, η αλήθεια μάλλον ξενίζει.

Συνέρρεε ο κόσμος στους πάγκους των καλλιεργητών-σποροπαραγωγών από όλη την Ελλάδα (και την Ευρώπη) και ρωτούσε: τι σπόρος, ποια ποικιλία, πώς καλλιεργείται, θέλει πολύ νερό, πότε το σπέρνουμε, σε γλάστρα ή στο χώμα, και άλλες λεπτομέρειες. Στη γιορτή του Πελίτι δεν ανταλλάσσονται μόνο σπόροι, ανταλλάσσεται και η γνώση της παραγωγής της ίδιας της τροφής μας. Σε αυτό αποσκοπούσε και το εργαστήρι κηπουρικής στον ίδιο χώρο, όπου ο Κώστας και ο Ακης μας έδειχναν πώς να καλλιεργούμε τα λαχανικά μας αποτελεσματικά με τον καλύτερο τρόπο και τον ελάχιστο κόπο, ακολουθώντας πρακτικά τις συμβουλές του κ. Γ. Κηπουρού (του οποίου το βιβλίο πωλείται από τις εκδόσεις Πελίτι).  

Παράλληλα τα καζάνια χόχλαζαν με σούπες οσπρίων και λαχανικών, οι εθελοντές έκοβαν σαλάτες για το "τραπέζι της αγάπης". Για τη γιορτή αυτή το Πελίτι έλαβε δωρεά από τους παραγωγούς του έναν τόνο σε τρόφιμα, τρανή απόδειξη ότι η φύση παρέχει με αφθονία, και οι καλλιεργητές της γης συμμετέχουν στη γενναιοδωρία της.

Ο ήλιος ήταν δυνατός, και ήταν δύσκολο να καθίσει κανείς στις λευκές καρέκλες μπροστά στην κεντρική σκηνή, αλλά κάποιοι το αποτολμούσαν έστω για λίγο όταν ξεκίνησαν οι ομιλίες. Ευτυχώς χάρη στην μικροφωνική εγκατάσταση, οι ομιλητές ακούγονταν σε όλα τα σημεία του χώρου. Μίλησε ο Παναγιώτης Σαινατούδης, ο οποίος ξεκίνησε την όλη κίνηση «Πελίτι», ο δήμαρχος Παρανεστίου (ο μοναδικός πολιτικός  στον οποίο δίνεται βήμα, εξαιτίας του ότι ο Δήμος Παρανεστίου στηρίζει τη διοργάνωση αυτή), ο Αποστόλης Παπαγεωργίου (που μίλησε για το φλέγον θέμα της εξόρυξης χρυσού), ο Δημήτρης Θεοδοσιάδης από το Περ.Κα. (Περιαστικές Καλλιέργειες στο πρώην στρατόπεδο Καρατάσου στη Θεσσαλονίκη) η Σοφία Σπύρου (σχετικά με την Τράπεζα Γενετικού Υλικού), η Βάσω Κανελλοπούλου (δημοσιογράφος και ακτιβίστρια, μέλος του Πελίτι), η Μυρτώ Πισπίνη από την Arc2020 (σχετικά με την αναθεώρηση της Κ.Α.Π. και την περσινή καμπάνια «Good Food March»). 

Η Λεονόρ Φουγκέτ, επίσημη τροβαδούρος της επανάστασης της Βενεζουέλας και ακτιβίστρια για το περιβάλλον (ήρθε από τη Βενεζουέλα αποκλειστικά για τη διοργάνωση αυτή) μίλησε για την επανάσταση στη Βενεζουέλα και το πώς επέδρασε στη νομοθεσία και στην αλλαγή συνειδήσεων για το περιβάλλον και τη γη. Η Τζουντ και ο Μισέλ Φαντόμ, έμπειροι και χαρούμενοι διασώστες σπόρων  από την Αυστραλία, μίλησαν για τη δουλειά τους στην Αυστραλία και στα κράτη-συμπλέγματα νησιών του  Ειρηνικού (Μικρονησία, Μελανησία, Πολυνησία) διασώζοντας τις ντόπιες ποικιλίες λαχανικών και φρούτων τα τελευταία 28 χρόνια. Ο Μισέλ ξεκίνησε την ομιλία του παίζοντας ένα Πολυνησιακό κομμάτι στη φλογέρα.

 Η  Βαντάνα Σίβα, Ινδή ακτιβίστρια για την βιοποικιλότητα και ιδρύτρια του κινήματος Navdanya για την «αυτονομία» των σπόρων (seed sovereignty) και τα δικαιώματα των αγροτών στην Ινδία, μίλησε για τη νομοθεσία των σπόρων, τη σημασία της βιοποικιλότητας, και τα ψέματα που λέγονται από τις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Μίλησε επίσης για το πώς οφείλουμε να υπακούμε στον ανώτερο νόμο της συνείδησής μας και όχι σε άδικους νόμους, όπως ακριβώς έλεγε και ο Γκάντι. Είπε πολλά που μας ενέπνευσαν και μας ενδυνάμωσαν. 

Παράλληλα υπήρχαν κι άλλες δραστηριότητες: εργαστήριο καλαθοπλεκτικής, ζωγραφική για παιδιά (και μεγάλους), χαριστικό παζάρι, μάθημα αυτοδιαχείρισης της υγείας με βότανα, επίγειο παιχνίδι για μικρότερα παιδιά (κάτι σαν "φιδάκι" με θέμα την εξέλιξη του σπόρου σε καρπό), εργαστήρι για τη διατήρηση των σπόρων, και φυσικά το εργαστήρι κηπουρικής.

Και ήρθε η ώρα να κλείσει τον κύκλο των ομιλιών η Σοφία Γίδα, η σύντροφος του Παναγιώτη και καρδιά του Πελίτι, ώστε μετά  να αναλάβουν οι μουσικοί. Η Σοφία πάντα λέει λίγα αλλά ζουμερά, και τα περισσότερα μάλλον τα τραγουδάει!

Γιορτή χωρίς τραγούδι και χορό δεν νοείται, βέβαια, και όλοι χορέψαμε στο φως του ήλιου που επιτέλους χαμήλωνε. Ηταν η ξεκούραση πριν το ξεστήσιμο της γιορτής.

Οι επόμενες δύο μέρες («Διεθνείς Ημέρες Σπόρων») ήταν αφιερωμένες αποκλειστικά στον ακτιβισμό για την ελευθερία των σπόρων. Ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι «μπίνγκο» σχεδιασμένο για να γνωριστούμε καλύτερα, όπου έπρεπε να συμπληρώσουμε «κουτάκια» με ερωτήσεις όπως: ‘βρες κάποιον από την ομάδα που να έχει δεθεί σε δέντρο για να το σώσει’ ή ‘βρες κάποιον που να είναι πλήρως αυτάρκης διατροφικά’ ή ‘βρες κάποιον που να έχει κάνει πάνω από 50 χιλιόμετρα πορεία διαμαρτυρίας για περιβαλλοντικά θέματα’, κτλ. Ηταν διασκεδαστικό, διαδραστικό, και μάθαμε πράγματα για τους νέους μας φίλους που δεν θα τα μαθαίναμε εύκολα αλλιώς! Παίξαμε κι άλλα παιχνίδια πριν ξεκινήσουμε τις επιμέρους ενημερώσεις, γελάσαμε, χαλαρώσαμε, και καθίσαμε ν’  ακούσουμε τις ομιλήτριες.

Μίλησε η Μάριον από το Κοκοπελλί (το Γαλλικό αντίστοιχο του Πελίτι) για την διαμάχη τους με το Γαλλικό και το Ευρωπαϊκό δικαστήριο σχετικά με την διακίνηση εγχώριων ποικιλιών, μίλησε ξανά η Βαντάνα Σίβα για την Εβδομάδα 2-16 Οκτωβρίου που καθιέρωσε ως δεκαπενθήμερο Απελευθέρωσης των Σπόρων (ξεκινά με τα γενέθλια του Γκάντι και τελειώνει με την Παγκόσμια Μέρα Διατροφής), μίλησε ο Νίκ από τις κοινότητες Λόγκο Μάι, ο Νίκος από την τοπική ομάδα της Κομοτηνής, είδαμε ταινίες, συζητήσαμε και ανταλλάξαμε ιδέες για το πώς μπορούμε να προχωρήσουμε ακτιβιστικά σχετικά με την επικείμενη Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η Βαντάνα Σίβα μας μίλησε για τον "νόμο των σπόρων" που συνέγραψε μαζί με άλλους 7 διεθνούς κύρους ειδικούς, ο οποίος θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αγωνιστικό εργαλείο, και ο οποίος θα έβγαινε (βγήκε) στην δημοσιότητα στις 17 Μαϊου. Ο νόμος αυτός είναι σημαντικό να μεταφραστεί στις εθνικές γλώσσες των ενδιαφερομένων (ήδη μεταφράζεται στα Ελληνικά). Το όραμα και η αγωνιστικότητα ήταν έντονα τόσο στους ομιλητές, όσο και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Καθ' όλη δε τη διάρκεια της μεγάλης γιορτής και του συνεδρίου δύο νέοι (δημοσιογράφος και οπερατέρ) τραβούσαν πλάνα για ένα ντοκυμαντέρ που με ενδιαφέρον περιμένουμε.

Από τις συζητήσεις μας, βγήκε μία Διακήρυξη. Τελειώσαμε τη διεθνή  αυτή συνάντηση με έναν ωραίο οραματισμό που «οδήγησε» ο Παναγιώτης, όπου καταλήξαμε να στέλνουμε φως στους γεωργούς και σ’ αυτούς που παίρνουν αποφάσεις για τη γεωργία. Ηταν μια ταιριαστή  κατάληξη του συνεδρίου και μια αφετηρία συγχρόνως για την περαιτέρω μας εργασία. 

http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=b6NpAAC9dW8&feature=endscreen