2 Απρ 2011

Οι Νάρκισσοι της Ανοιξης


"περιπλανιόμουν, μόνος σαν ένα σύννεφο που ίπταται ψηλά, πάνω από λόφους και κοιλάδες
όταν στα μάτια μου έξαφνα μπροστά εμφανίστηκε ένα πλήθος, μια ολάκερη στρατιά από χρυσούς ναρκίσσους..."

Εγραφε ο William Wordsworth στα 1804, στο διάσημο ποίημά του για τους νάρκισσους. Περιγράφει μία ανοιξιάτικη σκηνή της περιοχής όπου έζησε, στη βορειοδυτική Αγγλία, όπου δίπλα σε μία λίμνη είδε ένα τεράστιο λειβάδι με ανθισμένους νάρκισσους. Τα παρομοιάζει με αστέρια που λαμπυρίζουν μέσα στο γαλαξία και με χρυσά κεφάλια που χορεύουν χαρωπά. Η τελευταία στροφή του ποιήματος μιλά για το πώς η εικόνα αυτή, όταν ξανάρχεται στο νου του τις ώρες που νιώθει άδειος και γεμάτος έγνοιες, γεμίζει την καρδιά του με χαρά τόση που νιώθει σαν να χορεύει κι αυτή μαζί με τα λουλούδια.

Ο νάρκισσος ήταν αυτοφυής στη Μεσόγειο, κυρίως στην Ιβηρική χερσόνησο, μέχρι που στα μέσα του 17ου αιώνα κάποιοι Αγγλοι αποφάσισαν να φέρουν βολβούς στην Αγγλία. Από τότε έγινε το "τυπικό" λουλούδι της Αγγλικής άνοιξης... Υπάρχουν πολλές ποικιλίες νάρκισσου (γύρω στις 50, λένε τα βιβλία), από τα ταπεινά λευκά μανουσάκια μέχρι τους κίτρινους μεγαλοπρεπείς νάρκισσους που θαύμαζε ο ποιητής.

Ενεργειακά, σαν ανθοϊαμα δηλαδή, ο Νάρκισσος "μιλά" για τα μηνύματα και την επικοινωνία. Η προτεταμένη του "τρομπέτα" (όπου υπάρχουν οι στήμονες και ο ύπερός του) θυμίζει λιγάκι παλιό ακουστικό τηλεφώνου! Η κλασσική βιβλιογραφία (Gurudas) μιλάει για το οτι προάγει την ικανότητά μας να είμαστε καλύτεροι ακροατές: όχι μόνο ως προς τον συνάνθρωπό μας, αλλά και ως προς το Αόρατο. "Ακούμε" καλύτερα την εσωτερική μας φωνή, τους αγγέλους, τις νεράιδες, τα ζώα και τα φυτά μας, τα μηνύματα που μας δίνει το Σύμπαν καθημερινά και ποικιλοτρόπως. Αλλοι δάσκαλοι (Sri Aurobindo & the Mother) μιλούν για την αντίληψη της αληθινής εσωτερικής ομορφιάς... Το κίτρινο χρώμα τους μιλά  για τη χαρά, τη νοητική διαύγεια, "της γνώσης το φως" που λέει και το τραγουδάκι των γενεθλίων.
Η δική μου εμπειρία είναι στο χώρο της επικοινωνίας: μία αίσθηση οτι "κάνω χώρο" να ακούσω πραγματικά τον άλλον, να καταλάβω στο βάθος το ΤΙ μου λέει. Μια αυξημένη ευαισθησία στα μηνύματα, ακόμα και στα πιο λεπτά και ανεπαίσθητα, του περιβάλλοντός μου. Ακοή καθαρή από "παράσιτα". Αυτιά ανοιχτά προς το Σύμπαν... Είναι ένα ίαμα για όλους εκείνους που ζητούν καθοδήγηση από το Ανώτερο. Μια καθοδήγηση που φέρνει χαρά, γνώση, και φως στη ζωή μας.
( Laurel Jacketti Funk, Suite101.comImages)
 



1 σχόλιο: